:: استاد سید رضا بنی رضی

استاد سید رضا بنی‌رضی، متولد 1343 در قم، از داوران رشته خوشنویسی کنگره جهانی محمد(ص) پیامبر رحمت است که در گفت‌وگو با خبرنگار ما، اظهار داشت: از آنجا که پدرم به صورت آماتور، خط خوبی داشت، من هم به خط علاقه‌مند شدم و می‌نوشتم و وقتی به مدرسه رفتم، می‌توانستم بخوانم و بنویسم.

وی با بیان اینکه بدون استاد سالها تمرین کردم، تصریح کرد: در دوران انقلاب که 13ساله بودم، پلاکارد نویسی می‌کردم و مورد تشویق اطرافیان قرار گرفتم.

بنی‌رضی ادامه داد: در سال 1359 به مدت یک سال در محضر استاد حسن آهنگران به صورت حرفه‌ای نستعلیق را آموختم (که تا سال 1379 نستعلیق‌نویس بودم) و پس از آن به مدت 4سال نزد استاد موحد هم نستعلیق و کمی ثلث تعلیم گرفتم و از سال 1364 در شاگردی استاد امیرخانی را کردم.

وی ادامه داد: در سال 1374 قرآنی به من سفارش دادند که این باعث شد نسخ هم تمرین کرده و قرآن را با خط نسخ نوشتم؛ بعد از آن، من را نسخ‌نویس خطاب کردند و شرایطی هم پیش آمد که پس از آن من تا هم‌اکنون، نسخ‌ می‌نویسم.

بنی‌رضی با بیان اینکه تاکنون سه بار قرآن را نوشته که دو قرآن از وی به چاپ رسیده، افزود: یکی هم قرار بود قرآن ملی باشد که روی آن خیلی زحمت کشیدم و ایرادات قرآن عثمان طه را رفع کردیم که پس از دولت خاتمی، در دولت احمدی‌نژاد هزار نسخه از آن چاپ شد؛ اما در دولت روحانی، در وزارت ارشاد گم شد و اثری از آن نیست.

این استاد خوشنویسی همچنین برگزاری بیش از 8 نمایشگاه انفرادی داخلی و خارجی، کتابت دفترهای پنجم و ششم مثنوی مولوی، شرفنامه و منتخبی از لیلی و مجنون نظامی گنجوی به ‫خط نستعلیق، ارائه آثار ادبی و هنری در گردهمایی‌های تخصصی داخلی و خارجی، برگزیده ‫اولین جشنواره خوشنویسی جهان اسلام سال 1376، و مؤسس انجمن ‫خوشنویسان بندرعباس را در کارنامه هنری خود دارد.

وی، حیطه هنر را برای تربیت هنرمند و رسیدن به کمال دانست و گفت: جشنواره‌های هنری، فرع بر این اصل است و برای یک هنرمند، حضور در جشنواره، یک امر فرعی است که آن‌ها که کار کرده‌اند و حرفه‌ای شده‌اند، با شرکت در این جشنواره‌ها، کمکی به معرفی خود، و هنر خود می‌کنند؛ لذا هنرمندان حرفه‌ای می‌توانند با شرکت در جشنواره ها، بخصوص جشنواره های جهانی، به ارتقای هنری خود قدام کنند؛ پس من از هنرمندان برای شرکت در این کنگره و جشنواره های هنری آن دعوت می کنم.این استاد خوشنویسی، اما یکی از ایرادات اساسی جشنواره های داخلی را بخصوص در سطح شهرستان ها و استان ها، در کنار جوائز کم و محدود، قراردادن داورانی دانست که گاها از شرکت کنندگان پایین تر هستند و این، به حضور حرفه ای هنرمندان لطمه زده و باعث دلزدگی آنها می شود.

انتهای پیام/